یکی از شرکت‌هایی که قبلاً به بیوپلاستیک روی آورده است، شرکت بریتانیایی مراقبت از پوست Bulldog است. این شرکت لوله های پلاستیکی و بطری پلاستیکی سنتی خود را با پلی اتیلن ساخته شده از نیشکر تعویض کرده است.
سیمون دافی، موسس این شرکت، می‌گوید: لوله‌های جدید گرانتر هستند، اما ما همچنان فکر می‌کنیم که این کار درستی است.
یکی دیگر از رهبران بیوپلاستیک، کوکاکولا است که دو سال پیش خط تولید جدیدترین وسایل پلاستیکی اشپزخانه را راه اندازی کرد، یک PET که بخشی از آن با نیشکر برزیلی ساخته شده بود. همچنین دریافته است که تولید بطری‌ها از گیاهان دارای قیمت بالایی است، اگرچه هزینه این هزینه را با BBC Capital تقسیم نمی‌کند.
با این حال، با نگاهی به چند نمونه، مشخص می‌شود که پلاستیک‌های زیستی چقدر می‌توانند گرانتر باشند.
به عنوان مثال یک جعبه همبرگر تولیدی ظروف پلاستیکی از نیشکر تقریباً دو برابر گرانتر از جعبه ساخته شده از پلی استایرن است. یک چنگال آماده زیست تخریب پذیر ساخته شده از نشاسته گیاهی ۳٫۵ برابر بیشتر از یک چنگال پلاستیکی سفید معمولی قیمت دارد.
نه بولداگ و نه کوکاکولا از پلاستیک‌های زیستی استفاده نمی‌کنند که می‌توانند زیست تخریب‌پذیر یا کمپوست‌پذیر در نظر گرفته شوند، در عوض مصرف‌کنندگان را تشویق به بازیافت پلاستیک‌های زیستی خود می‌کنند. و در واقع مقاومت در برابر استفاده گسترده از مواد زیست تخریب پذیر وجود دارد.
دیک سرل می‌گوید: پلاستیک‌های زیستی مانند PLA برای بازیافت سنتی آلودگی بسیار زیادی دارند.
با کمال تعجب، به دلیل افزایش قیمت نفت، استفاده از پلاستیک بازیافتی در واقع ارزان تر از پلاستیک تازه و بکر ساخته شده از نفت است. یک تن PET بکر حدود ۱۰۰۰ پوند قیمت دارد در حالی که PET بازیافتی خالص فقط ۱۵۸ پوند در هر تن هزینه دارد.
با این حال، آلودگی پلاستیک PET با PLA می‌تواند ظرف یکبار مصرف میوه حاصل را ضعیف‌تر و برای استفاده نامناسب کند، به این معنی که کل دسته باید دور ریخته شود. از آنجایی که تولیدکنندگان تلاش می کنند ردپای پلاستیک خود را با استفاده از پلاستیک های سبزتر و زیست تخریب پذیر کاهش دهند، خطر اختلاط با پلاستیک های معمولی تنها افزایش می یابد و به طور بالقوه هزینه مواد بازیافتی را افزایش می دهد.
ویتینگتون می گوید: «معرفی این محصولات نوآورانه در سیستمی که برای جریان زباله های سنتی استفاده می شود، از نظر اقتصادی دشوار است.
این مشکلی است که به روش‌های جدیدی برای شناسایی، دسته‌بندی و برخورد با مواد پلاستیکی زمانی که دور ریخته می‌شوند نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که مواد زیست تخریب‌پذیر جدا از مواد قابل بازیافت نگهداری می‌شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.